Met een heftig en aangrijpend begin weet Jerrad Hoff ervoor te zorgen dat ik helemaal in het boek kruip. Door de gebeurtenis kan je niets anders dan enorme empathie voelen voor Poppy en de heftige gebeurtenissen waarmee het verhaal van start gaat. De verhaallijn wordt langzaam opgebouwd, waarbij het verhaal zich chronologisch vervolgd en er tussendoor flashbacks zijn naar het verleden. Hierdoor krijgt het verhaal nog meer impact, inhoud en ontstaat er meer duidelijkheid. Het is een aangrijpend, intens en mooi verhaal en Jerrad Hoff weet met dit verhaal echt op je gevoel in te spelen. Daarbij is het ook nog eens een originele verhaallijn, want ik kan me niet herinneren dat ik eerder zo'n soort boek en verhaal las. Door de wendingen en gebeurtenissen weet Jerrad Hoff je te boeien en kan je het verhaal niet wegleggen. Met een verrassende plottwist liet Jerrad Hoff me versteld staan. Wat een verhaal. November is een heftige, aangrijpende en originele roman, waarin Jerrad Hoff op sterke wijze de kracht en keerzijde van liefde laat zien. Het is een erg aangrijpend verhaal dat erg goed en levendig geschreven is. Door het heftige begin, kan je niets anders dan met het hoofdpersonage Poppy helemaal meegaan in haar levensverhaal. Een erg mooie, maar wel heftige aanrader. ⁣

“Jerrad Hoff staat erom bekend dat hij mensen kan laten huilen en lachen met zijn aangrijpende romans en kan laten gruwelen met zijn thrillers. “ Poppy groeit op met weinig liefde van haar ouders. Haar moeder had liever twee jongens in plaats van een jongen en een meisje en haar vader heeft een ruggengraat van rubber. Als ze haar grote liefde Mason tegenkomt trouwen ze redelijk snel en krijgen twee prachtige kinderen. Ze verhuizen naar Engeland en zijn dolgelukkig. Poppy beleeft haar droom met Mason, die een zeer goede architect is. Maar dan krijgt haar leven een drastische wending en ontdekt ze waar ze toe in staat is. Het verhaal speelt zich in verschillende delen van de wereld af en neemt de lezer mee in die reis. Jerrad vertelt erg beeldend en je waant je op een boot varend op prachtige oceanen met een geweldig uitzicht op de natuur. De zomers in Portugal met de adembenemende kustlijn, de winters in Engeland en de vakanties in Frankrijk. De emoties slaan je om je oren en blijven maar slaan. Het cliché ‘een rollercoaster van emoties’ is weer volledig van toepassing in deze roman die een lekkere twist heeft. Poppy is een fantastische vrouw die precies doet wat we in haar geval zouden willen doen. Ze is stoer en tegelijkertijd de liefste vrouw van de hele wereld. De manier waarop je haar leert kennen is zo ontzettend mooi, de contrasten van haar zo goed neergezet. “Als je in de ochtend de deur uitgaat, kan ik niet wachten totdat die deur weer opengaat en je in de opening verschijnt. Jouw zoenen en aanrakingen voel ik nog steeds in mijn buik. Jouw glimlach ontneemt me nog steeds de adem. Ik kan geen genoeg van jou krijgen. Jij bent mijn alles.” De flashbacks houden het spannend en dat is het mooie van dit boek. Het is een liefdesverhaal, maar ook een verhaal over waartoe de mens in staat is vanwege die liefde. Je leeft je in en snapt het. Dikke waarschuwing; wanneer je begint met lezen is het onmogelijk om te stoppen. Just saying. Vijf sterren.

Ik heb inmiddels al diverse romans van Jerrad Hoff gelezen en elke keer wordt ik verrast door zijn originele opzet van een nieuw boek. Je wordt gelijk vanaf het begin meegenomen in het verhaal en je blijft lezen tot het einde. Zo verrassend, dat het moeilijk is om het te onderbreken. De opbouw begint langzaam zodat je de sfeer proeft van een gelukkig gezinnetje. Dan rol je snel verder in een emotioneel verhaal waarbij door flashbacks de ins en outs worden verteld. Hierbij worden de donkere kanten van zo’n intense liefde niet achterwege gelaten. Hoff laat zien hoe kwetsbaar geluk kan zijn en hoe mensen gedwongen een andere kant van zichzelf ontdekken, waar ze normaal gesproken nooit aan zouden hebben gedacht. Doordat Poppy’s personage heel goed is uitgewerkt, kun je niet anders dan met haar meeleven. Je begrijpt haar beweegredenen. Jerrad heeft wederom een bijzondere, emotionele roman geschreven met een onverwacht einde. Een pittig verhaal over hartverscheurende liefde, rouw, verdriet en woede.

Het verhaal speelt af in de jaren 80 en 90 en beslaat ongeveer een periode van 10 jaar. Het is heel beeldende geschreven, waardoor ik af en toe echt met een brok in mijn keel zat te lezen over de dingen die Poppy meemaakt. Je leert haar goed kennen doordat het verhaal vanuit haar geschreven is, maar ook de andere personages worden goed beschreven. Ik kon, ondanks de heftigheid af en toe maar niet stoppen met lezen en wanneer ik dacht dat er geen wending meer in het verhaal kon komen, kwam die er toch weer. Soms wat voorspelbaar, maar vaak ook totaal onverwacht. Een verhaal met veel heftige emoties en gebeurtenissen. Van intense liefde en vriendschap tot diepe rouw, verdriet, woede en eenzaamheid.

Het verhaal lijkt ideaal, maar al snel ontdekt Poppy dat liefde ook duistere kanten heeft. Hoff onderzoekt de moeilijke kanten van menselijke relaties en hoe liefde soms slechte daden kan veroorzaken. De kracht van het verhaal ligt in de emotionele reis die de lezer meemaakt, met zowel vreugde als pijn. Poppy's personage is goed uitgewerkt, waardoor de lezer zich kan inleven in haar strijd en successen. De verandering van stadsleven naar platteland biedt een interessante achtergrond voor het verhaal. "November" draait om de fragiliteit van menselijke relaties en de complexiteit van emoties, waarbij Hoff de donkere kanten van het menselijk karakter niet schuwt. Kortom, "November" is een meeslepende roman die liefde, familie en menselijke zwakheden op een indringende manier onderzoekt. Hoff weet de lezer te boeien met een gelaagd verhaal dat zowel ontroerend als verontrustend is.

Zoals met elk boek van Jerrad Hoff die ik de afgelopen jaren heb gelezen, werd ik ook bij dit boek vanaf het begin weer helemaal meegezogen in het verhaal. Alles lijkt helemaal perfect in het leven van Poppy en Mason, tot het noodlottige ongeval... Ik huil niet snel bij boeken, maar ik moet zeggen dat ik bij de beschrijvingen van het ongeluk (elke keer krijg je hiervan een nieuwe snipper te lezen), wel moeite had om mijn tranen te bedwingen. Jerrad beschrijft alles zo rauw, dat het bijna leek alsof ik mijn eigen kinderen verloor! (op een citytrip met een vriendin terwijl je kinderen thuis zijn, is dat eerlijk gezegd niet een super gedachte...) Van zijn eerdere boeken was ik al wat gruwelijkheden gewend en ik heb daar ook nooit een probleem mee gehad om dat te lezen. Toch bevat dit verhaal niet een heel groot gedeelte ‘gruwelijkheden’. Er worden wel scènes beschreven, maar niet uitvoerig, dus je kunt je eigen fantasie er op los laten. Het boek heb ik na de laatste bladzijde met een glimlach en een zucht dichtgedaan. Weer een geweldig verhaal uit de pen van Jerrad Hoff, en weer eentje waarbij ik de hoofdpersoon (Poppy) in mijn hart heb gesloten. Want ondanks wat ze uiteindelijk heeft gedaan, is ze oprecht een goed mens!

Een prettig leesbaar boek met voldoende spanning, de haat voor de dader is begrijpelijk zeker als je kinderen hebt, het verhaal staat misschien iets te lang stil bij de ontluikende liefde tussen Poppy en Taylor, maar dat neemt niet weg dat ik dit boek met veel plezier heb gelezen.

Wat een bijzonder boek! Knap en gedurfd dat je een erg bijzonder sympathiek personage dingen kan laten doen die de meeste mensen zullen veroordelen. Ik niet. Ik zou hetzelfde doen. Het einde is zowel verrassend als mooi. Voor mij zeker vier sterren.

Een verhaal over liefde en verdriet, met heel spannende stukken. Mooi hoe Jerrad de spannende stukken tot in detail heeft uitgedacht. Maar ook de beschrijvingen van de vriendschappen, liefde en de dorpen/steden zijn prachtig. Ik heb het boek in één ruk uitgelezen!