Jerrad Hoff is (nog) niet zo’n bekende naam in het Nederlandse thrillerlandschap, maar wellicht komt daar met deze boeken verandering in. Hoff verdient het om door een groot publiek ontdekt te worden!

Er is geen twijfel over mogelijk. Dit is een echte vrouwenthriller. Veel vrouwenthrillers zijn psychologische thrillers. Je ziet maar weinig actiethrillers in dit genre. Zon van de nacht is een uitzondering op deze regel. Het boek is spannend, sensueel en mysterieus. Een boek dat je absoluut een kans moet geven.

Het hoofdpersonage Madeline werd ijzersterk neergezet en was een krachtige persoonlijkheid die maakte dat ze geloofwaardig was en je meesleurde in haar verhaal. Dit was een goed geschreven boek dat je vlot meesleurde in het verhaal, erg professioneel afgewerkt.

Een geweldige thriller vol gruwelijke details en vanuit een heel ander perspectief! Jerrad Hoff heeft weer een prachtig boek geschreven met een verhaal vol dynamiek dat je niet onberoerd laat tijdens het lezen dan wel erna! Een aanrader voor thriller liefhebbers die houden van gruwelijke details en morbide gedachten en zij die even net iets anders willen lezen dan de gebruikelijke ‘moordenaar versus held’ thrillers.

De schrijfstijl van Jerrad leest erg prettig en vlot, hierdoor houdt het boek een goed tempo. Het is een ontzettend mooie stijl met een mooie woordkeuze zonder dat het onduidelijk, langdradig of ingewikkeld wordt. De details in het boek worden ontzettend goed neergezet zo kan Jerrad je meteen meenemen naar een plek. Hierdoor bleef je het boek heel intens en gruwel je echt van alle details die in het boek naar voren komen. De hoofdstukken zijn duidelijk opgebouwd en hebben precies de goede lengte.

Nieuwsgierigheid van zowel Madeline naar zichzelf als de lezer naar wie Madeline nu toch is, leiden het plot naar grote hoogte. Wie is zij nu toch? Mooi is dat je als lezer net zoveel weet als Madeline zelf, Jerrad Hoff houdt niets voor jou of Madeline achter en dat werkt spanning versterkend. Een ander sterk punt van Zon van de nacht is de sfeer, die gaandeweg het boek verandert. Was deze eerst lieflijk, iedereen had medelijden met Madeline, langzaam komt er steeds meer grimmigheid in Madeline`s gedachten, maar ook in haar omgeving. Dit maakt het boek een ware pageturner, die misschien iets minder bladzijden kunnen hebben, maar leest als een wervelwind en je zeker in het laatste deel absoluut niet meer kunt wegleggen.

Qua plot doet Zon van de nacht denken aan een actiethriller zoals we die kennen van de serie van Orphan X, van de hand van Gregg Hurwitz of de boeken van Tom Clancy. In de eerste helft van het boek ligt de nadruk nog meer op de zoektocht van Madeline maar al vrij snel voegt Hoff actie elementen in waarbij zowel de spanning toeneemt door wat er gebeurt als hoe Madeline hier mee om gaat. Bij momenten wordt de gruwelijkheid in een scene niet geschuwd en ook al is het af en toe op het randje, toch lijkt het passend bij hetgeen Madeline ontdekt. Hoff weet de lezer vast te houden terwijl de sneltrein vaart meerdert richting de climax, waarbij de afsluiting nieuwsgierig maakt naar het 2de deel in deze serie.

Jerrad Hoff heeft met deze thriller een uniek verhaal neergezet die mij van het begin tot het eind in zijn greep hield. Het geheugenverlies, de unieke relatie met Paige, de dromen, de morbide gedachtes en de beeldige manier van schrijven maakten dat ik onwijs van het boek genoten heb. Een boek dat naar mijn idee veel meer aandacht verdiend dan dat het naar mijn idee nu krijgt.

Tijdens het lezen was ik meerdere keren verbaasd dat het geschreven is door een Nederlandse schrijver. De filmische scenes en spannende gebeurtenissen die Jerrad Hoff beschrijft doen zo onnederlands aan. Het is sowieso een boek dat zich moeiteloos laat verbeelden.